Prowadzona przez naszych terapeutów indywidualna praca z pacjentem jest działaniem holistycznym, obejmującym:
W ofercie Naszego Ośrodka znaleźć można poniższe terapie indywidualne:
Rehabilitacja pediatryczna, charakteryzuje się tym, iż łączy ze sobą aspekty fizjoterapii z różnymi innymi metodami terapeutycznymi, zajmując się pacjentami w wieku rozwojowym. Czasem zdarza się, że maluszek wymaga opieki już od pierwszych dni życia, dlatego tak istotna jest jego obserwacja i szybko wdrożona terapia. Dzieci różniąc się budową ciała i zdolnościami motorycznymi od pacjentów dorosłych, konieczne jest zadbanie o ich wygodę, komfort i pobudzenie ciekawości. Ponieważ maluchy najlepiej uczą się przez zabawę, właśnie w taki sposób zaplanowany jest ich indywidualny proces terapeutyczny.
Fizjoterapeuci pracujący w naszym Ośrodku zajmują się pacjentami z chorobami neurologicznymi, ortopedycznymi, genetycznymi, kardiologicznymi, pulmonologicznymi, traumatologicznymi, reumatologicznymi, a także współpracują z młodymi sportowcami. Fizjoterapia pediatryczna również kompleksowo pracuje z dziećmi przedwcześnie urodzonymi, z wadami lub chorobami, powstałymi w wyniku patologii ciąży lub porodu.
W trakcie rehabilitacji dziecięcej istotną rolę odgrywa oddziaływanie na jak największą ilość zmysłów, dzięki którym odbiera świat. W tym celu nasi fizjoterapeuci stosują różne metody terapii tj.: NDT-Bobath, trójpłaszczyznową manualną terapię stóp, a także terapię manualną, kinezyterapię, masaż. Prowadzona rehabilitacja w zależności od potrzeb małego pacjenta jest uzupełniana o kinesiotaping, platformę wibracyjną, urządzenie do terapii wibracyjnej kończyny górnej, a także sprzęt kinezyterapeutyczny dopasowany do budowy malucha. Dzięki takiemu holistycznemu podejściu rehabilitacja dzieci przynosi wiele korzyści niwelując dolegliwości z jakimi boryka się mały pacjent, zapobiegając ich progresji, przywracając i utrzymując ich sprawność ruchową, a także stanowiąc przygotowanie do prowadzenia zdrowego życia.
W terapii tej biorą udział dzieci i młodzież do osiemnastego roku życia z wrodzonymi lub nabytymi wadami układu mięśniowo- szkieletowego mającymi wpływ na postawę ciała pacjenta. Nasi fizjoterapeuci dopasowując indywidualnie proces terapeutyczny dla dziećmi z m.in. wadą postawy, skoliozą, wadami kończyn dolnych, zaburzeniami krzywizn kręgosłupa, asymetriami klatki piersiowej chorobą Scheuermanna. Zajęcia prowadzone są w formie pracy indywidualnej, a także zajęć ogólnousprawniających zespołowych.
W celu całościowego podejścia do problemu, z którym zgłosił się pacjent w powyższej terapii stosowane są metody takie jak: FITS, ROK, PNF. Zajęcia w zależności od potrzeby uzupełniane są o terapię manualną, kinesiotaping, narzędzia do terapii tkanek miękkich. Dla wzmocnienia efektu terapeutycznego wykorzystywany jest nowoczesny sprzęt elongacyjny GraviSpine i Rollmasager. Warunkiem powodzenia terapii jest współpraca rodziców i dziecka z terapeutą oraz regularne wykonywanie zaleconych ćwiczeń.
Jest ona skupiona na prowadzeniu terapii osób powyżej osiemnastego roku życia, który stanowi średni wiek zakończenia wzrostu kości w organizmie człowieka. Zajmujemy się pacjentami zgłaszającymi dolegliwości z niemalże każdego działu medycyny, tj.: ortopedii, neurologii, reumatologii, kardiologii, traumatologii, pulmonologii i geriatrii, nasi terapeuci współpracują także ze sportowcami. Zebranie kompletnych informacji, a także przeprowadzenie badania fizykalnego pozwala fizjoterapeucie kompleksowo zaprogramować proces terapeutyczny.
Prowadząc rehabilitację dorosłego pacjenta, nasi terapeuci wykorzystują wiedzę z zakresu terapii manualnej, masażu tkanek głębokich, suchego igłowania, kinezyterapii. Indywidualnie dobrana terapia może być uzupełniona o pracę wykorzystującą narzędzia do terapii tkanek miękkich, kinesiotaping i masażer wibracyjny.
Dodatkowo w sezonie letnim istnieje możliwość skorzystania z ćwiczeń prowadzonych w basenie zewnętrznym. Odpowiednia temperatura wody powoduje rozluźnienie mięśni i pobudza układ nerwowy. Natomiast opór wody przyczynia się do wzrostu siły mięśniowej.
Zajmuje się leczeniem, a także profilaktyką dolegliwości związanych z układem moczowo- płciowym. Ma ona na celu poprawę jakości życia poprzez stosowanie indywidualnie dobranych, nieinwazyjnych i bezbolesnych metod i technik terapeutycznych. Do fizjoterapeuty uroginekologicznego mogą zgłaszać się kobiety w każdym wieku. Indywidualna, holistyczna terapia będzie nieocenioną pomocą dla pacjentek z powodów:
- Ginekologicznych- przygotowanie do ciąży i porodu, dolegliwości bólowe w trakcie ciąży, dolegliwościami w połogu, endometriozy, rozejście mięśni prostych brzucha i spojenia łonowego, dolegliwościami związanymi z blizną po cc lub nacięciu krocza, dolegliwościami bólowymi w obrębie miednicy, bolesne miesiączkowanie, obniżenia narządów, stany po operacjach urogineklogicznych.
- Urologicznych- w tym nietrzymania moczu, częstomoczu, problemów z mikcją
- Proktologicznych- nietrzymania stolca i gazów
- Seksuologicznych- dolegliwości bólowych narządów płciowych w trakcie stosunku, braku satysfakcji seksualnej, pochwicy, wulwodynii.
Nadrzędnym zadaniem fizjoterapii uroginekologicznej jest nauka świadomości kobiecego ciała, a także utrwalenie prawidłowych nawyków i wzorców ruchowych. W zależności od dysfunkcji z jaką zgłosi się pacjentka, a także wyników badania fizykalnego zostanie dobrana i wykonywana terapia, która może zawierać m.in. terapię manualną, pracę z oddechem, kinezyterapię. Terapia uroginekologiczna w ogromnej mierze polega na wykonywaniu indywidualnie dobranych ćwiczeń, które rozluźnią lub wzmocnią mięśnie dna miednicy, dlatego ogromnie ważne jest zaangażowanie pacjentki w proces terapeutyczny.
Obejmuje ćwiczenia fizyczne z zastosowaniem przyrządów, odbywa się w formie indywidualnej lub grupowej. Swoim działaniem wpływa na funkcjonowanie całego organizmu, przede wszystkim układu mięśniowo- szkieletowego, krążenia i oddechowego.
Ma ogromne znaczenie w poprawie wydolności i wytrzymałości pacjenta, zwiększeniu zakresu ruchu stawów i siły mięśniowej, działa wspomagająco w leczeniu otyłości.
W ramach kinezyterapii przyrządowej oferujemy ćwiczenia:
- Czynne, które pacjent wykonuje samodzielnie. Dodatkowo spośród nich wyróżnić można:
- czynne wolne z użyciem bieżni stacjonarnej, orbitreku, rowerów stacjonarnych (poziomego i pionowego) i stepera.
- czynne w odciążeniu z zastosowaniem systemu podwieszeń UGUL
- Bierne, stosowane u pacjentów nie wykazujących zdolności do samodzielnego wykonywania danego ruchu. Wywołanie ruchu pacjenta następuje dzięki odpowiedniej pracy rotora poruszającego częścią ciała osoby ćwiczącej.
- Samowspomagane, w których ćwiczący wykonując ruch jedną kończyną wspomaga wykonanie ruchu w stawach drugiej kończyny- zwiększając jednocześnie ich zakres.
Hiperbaryczna terapia tlenowa jest metodą terapeutyczną, która polega na dostarczeniu do organizmu czystego tlenu w środowisku zwiększonego ciśnienia. Zabieg hiperbaryczny to relaksacyjna i nieinwazyjna terapia 93% tlenem, dająca szereg korzyści w wielu wymiarach zdrowia oraz kondycji fizycznej i psychicznej.
Pozytywne skutki użytkowania:
- Wzrost komórek macierzystych
- Odbudowa systemu odpornościowego
- Tworzenie nowych tkanek i naczyń krwionośnych
- Działanie bakterio- i wirusobójcze
- Redukcja obrzęków i stanów zapalnych
- Przyspieszenie procesu gojenia ran
- Pobudzenie metabolizmu
- Detoksykacja i biostymulacja organizmu
- Wzrost syntezy kolagenu
- Regeneracja tkanki kostnej i mięśni szkieletowych
- Wzrost sił życiowych
Przeciwwskazania:
- nieleczona odma płucna oraz choroby płuc z retencją dwutlenku węgla
- stosowanie leków – cytostatyków (Doksorubicyna, Bleomycyna, Cisplatinum) oraz leku Mafenide acetale
- zapalenie nerwu wzrokowego
- ekstrakcja górnego uzębienia
- ciąża
- krwotok
- drgawki
- astma
- infekcja wirusowa
- stany gorączkowe
- schorzenia uszu i zatok
- klaustrofobia
Terapia Integracji Sensorycznej ( polega na rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców dostarczanych z otoczenia poprzez zmysły zewnętrzne ( wzrok, słuch, dotyk, smak, węch ) oraz płynące z własnego ciała poprze zmysły wewnętrzne ( równowaga, czucie głębokie ). Bardzo atrakcyjna terapia dla dziecka, gdyż ma charakter wesołej zabawy ruchowej, podczas której dostarczane są dziecku bodźce, których potrzebuje jego system nerwowy.
Na sali wyposażonej w specjalistyczny sprzęt prowadzone są indywidualne zajęcia z terapeutą. Podczas zajęć nie uczy się dziecka konkretnych umiejętności (np. pisania), lecz poprzez takie czynności, jak huśtanie w hamaku, turlanie czy jazda na deskorolce usprawniana jest praca systemów sensorycznych i procesów układu nerwowego, które stanowią bazę do rozwoju tych umiejętności.
Terapia wpływa na motorykę, na koordynację wzrokowo – ruchową, komunikację, emocje i na pozostałe sfery rozwoju. Metodę integracji sensorycznej zalicza się do najważniejszych metod wykorzystywanych w pracy z dziećmi wykazującymi problemy w rozwoju. Kierowana jest przede wszystkim do dzieci z trudnościami w uczeniu się, ale z powodzeniem stosuje się ją także w przypadku niepełnosprawności intelektualnej i ruchowej, autyzmu i innych zaburzeń. Może być ponadto wykorzystywana jako forma profilaktyki ewentualnych trudności w uczeniu się bądź stymulacja rozwoju dzieci prawidłowo rozwijających się.
Dostosowany indywidualny program do potrzeb dziecka z zachowaniem zasady stopnia trudności sprzyja utrzymaniu stałego zainteresowania dziecka i ciągłemu poprawianiu jego samooceny dzięki osiąganym sukcesom, które motywują do dalszej pracy.
Ma na celu usprawnianie tzw. małej motoryki, czyli precyzyjnych ruchów dłoni.
Poprzez dostarczanie wrażeń dotykowych usprawniania poznawanie kształtów, struktur materiałów oraz kształtuje umiejętności ich rozróżniania.
Służy do:
- Osiągnięcia samodzielności w podstawowych czynnościach życia codziennego,
- Doskonali precyzyjne ruchy rąk,
- Poprawia umiejętność chwytu,
- Poprawia sprawność ruchową całej kończyny,
- Poprawia sprawność manipulacyjną dłoni,
- Poprawia koordynacje pomiędzy dłońmi,
- Wzmacnia koncentrację,
- Uczy zdolności skupienia uwagi i patrzenia,
- Poprawia koordynacje wzrokowo-ruchową,
- Stymulacja dłoni pobudza pośrednio ośrodek ruchowy mowy.
Wskazania do terapii ręki:
- Niepodejmowanie czynności manualnych( malowanie, lepienie z plasteliny, układanie drobnych przedmiotów),
- Problem z nauką czynności samoobsługi codziennej( ubieranie, wiązanie sznurowadeł, zapinanie guzików),
- Obniżone lub podwyższone napięcie mięśniowe w obrębie kończyny górnej i obręczy barkowej,
- Problem z koordynacja obu rąk podczas czynności manipulacyjnych,
- Trudności w wykonywaniu działań wymagających dużej precyzji (zbyt wolno lub za szybko niedbale),
- Problem z dotykaniem nowych i różnorodnych faktur,
- Porażenie mózgowe.
Zwana reedukacją lub zajęciami korekcyjno-kompensacyjnymi, to specjalistyczne działania mające na celu niesienie pomocy dzieciom ujawniającym różnego rodzaju nieprawidłowości rozwoju i zachowania.
Terapia polega na poprawie funkcjonowania dziecka z szeroko pojętymi deficytami rozwoju, przejawiającymi się trudnościami w różnych dziedzinach uczenia się .
Prowadzone ćwiczenia dostosowane są do poziomu rozwoju dziecka i mają na celu:
- usprawnianie rozwoju motorycznego dziecka (motoryka mała).
- rozwijanie funkcji wzrokowych dziecka
- usprawnianie funkcji słuchowych dziecka:
- usprawniane koordynacji słuchowo-wzrokowo-ruchowej
- usprawnianie precyzji ruchów rąk –grafomotoryka, planowanie ruchu ręki
- usprawniane koordynacji wzrokowo – ruchowej dziecka
- usprawnianie orientacji przestrzennej
- poprawę koncentracji uwagi:
- usprawnianie procesów poznawczych
- wzbogacanie wiadomości o otaczającym świecie
- wpływanie na rozwój emocjonalny dziecka i kontakty społeczne
W ramach terapii pedagogicznej w naszym Ośrodku dla grup prowadzone są zajęcia TUS, czyli Trening Umiejętności Społecznych. Jest to forma pracy z grupą ukierunkowana na uczenie się przez dzieci efektywnych sposobów funkcjonowania społecznego. Wspierane są:
- komunikacja (np. umiejętność słuchania, reagowania na wypowiedzi innych, zadawanie pytań),
- umiejętności prospołeczne (m.in. nawiązywanie kontaktu wzrokowego, tworzenie i utrzymywanie granic, pomaganie innym),
- radzenie sobie w trudnych sytuacjach (np. nauka asertywności, proszenie o pomoc)
- sfera emocji (rozpoznawania, nazywania stopniowanie)
- budowanie własnej tożsamości (m.in. odkrywanie swoich cech, mocnych i słabszych stron).
TUS, czyli Trening Umiejętności Społecznych, to forma pracy z grupą ukierunkowana na uczenie się przez dzieci efektywnych sposobów funkcjonowania społecznego. Wspierane są komunikacja (np. umiejętność słuchania, reagowania na wypowiedzi innych, zadawanie pytań), umiejętności prospołeczne (m.in. nawiązywanie kontaktu wzrokowego, tworzenie i utrzymywanie granic, pomaganie innym), radzenie sobie w trudnych sytuacjach (np. nauka asertywności, proszenie o pomoc) oraz takie sfery, jak emocje (rozpoznawania, nazywania stopniowanie) czy budowanie własnej tożsamości (m.in. odkrywanie swoich cech, mocnych i słabszych stron).
Goldstein (1981, 2001), twórca tej metody, opracował zbiór pięćdziesięciu umiejętności, które uznał za najważniejsze dla prawidłowego funkcjonowania społecznego (m.in. słuchanie, proszenie o pomoc, przyłączanie się, rozumienie innych, zadawanie pytań, poznawanie swoich uczuć itp.). W tym założeniu ważnym narzędziem jest modelowanie prawidłowego zachowania oraz ćwiczenie umiejętności przez odgrywanie scenek. Zdolność uczenia się przez obserwację umożliwia dziecku nabywanie umiejętność w bezpiecznych warunkach. Zajęcia są przestrzenią do przetestowania i omówienia różnych sposobów reagowania, co wspiera ich generalizowanie i wykorzystywanie poza salą zajęciową
Inną formą interwencji wykorzystywaną w czasie zajęć TUS, zwłaszcza dla młodszych uczestników, jest zabawa grupowa uznawana za najstarszą i najbardziej popularną formę terapii w praktyce klinicznej.
Podczas zabawy grupowej dzieci uczą się od siebie, zachęcają się nawzajem do działania rozwiązują razem problemy, dzielą radości, rozczarowania a także wzmacniają użyteczne w codziennym życiu umiejętności samokontroli i umiejętności interpersonalne.
Dzieci, tak samo jak dorośli, mogą cierpieć na różne problemy wymagające pomocy specjalisty. Najczęściej decyzja rodziców o skorzystaniu z pomocy psychologa poprzedzona jest okresem bezsilności i braku umiejętności poradzenia sobie z problemami dziecka. W każdym przypadku zakres pomocy i szczegółowe cele terapii ustalamy indywidualnie. Zadaniem psychologa jest informowanie o zmianach, jakie przechodzi dziecko; edukowanie , jak z nim postępować oraz jak zachowanie dorosłych wpływa na emocje dziecka. Często problemy emocjonalne dzieci są wynikiem trudności pojawiających się w rodzinie. Psycholog pomaga w rozpoznawaniu, zrozumieniu i rozwiązywaniu zgłaszanego problemu. W terapii dzieci i młodzieży niezmiernie ważna jest ścisła współpraca rodziców lub opiekunów dziecka z psychologiem, stosowanie się do zaleceń i zaangażowanie całej rodziny.
Terapia to także zaproszenie do uczenia się umiejętności, zachęcania i wspierania dzieci, budowania autentycznej współpracy i szacunku.
Zakres oferowanej pomocy psychologicznej :
- trudności wychowawcze,
- trudności emocjonalne,
- zaburzenia lękowe,
- funkcjonowanie w warunkach stresu,
- niepowodzenia i trudności szkolne,
- funkcjonowanie z przewlekłą chorobą oraz problemy psychosomatyczne,
- kryzys związany ze stratą (rozwód rodziców, odejście bliskiej osoby, zmiana warunków życia),
- trening umiejętności społecznych dla dzieci i młodzieży ze spektrum autyzmu,
- zajęcia dla dzieci z zaburzeniami rozwoju z wykorzystaniem elementów terapii behawioralnej
